Edit: Arda (Kutsal) diyor ki, binlerce gereksiz yorum arasindan benim yorumumu bulup yayina almis. Tesekkurler Arda.
http://www.webrazzi.com/2012/08/16/itde-nitelikli-isgucu-krizi-ve-cozumu/
adresine gonderdigim yorum bir nedenle yayinlanmadi. Ben de dusuncelerimi buradan iletmek istedim.
Son 4-5 senede 4 ayri start-up'da calismis, hem Turkiye, hem de Silikon Vadisi piyasasi ortamini gormus biri olarak tartismada benim de tuzum olmasini isterim.
Turkiye'de yazilimcilarin gereginden az kazandigi ve olmasi gerektiginden fazla calistigi, "esnek" calisma kosullarini sirketlerin "yanlis" taraflarindan anladiklari bir gercek.
Bununla birlikte, bu dengeyi degistirmek ve bu ezberi bozmak onerildigi gibi sadece "devlet"in gorevi degil. Kaldi ki devletin yapmasi gereken gorevleri ne kadar basariyla yaptigina hep birlikte sahit oluyoruz. Degisim icin bilisim sektoru calisanlarina da cok is dusuyor. Soyle ki:
Eger yeterince kaliteli bir yazilimci iseniz, kendi standartlarinizi kendiniz belirlersiniz; Siz sirket aramazsiniz, sirketler sizi ellerinde tutmak icin en iyi sartlari sunarlar.
Bu is icin careyi devlette; ya da yabanci yazilimci devsirmekte degil; kendimizde aramaliyiz.
Bundan 10+ sene gerisine gittigimde, Bogazici Universitesi'nden mezun oldugumda "yazilim" konusundaki bilgim, su anki halimin yuzde biri degildi.
Okuldan mezun oldugumda, "acaba hangi buyuk firmaya nasip olacagim" diye saskin saskin etrafima bakinirken, ilk birkac senelik is deneyimim aslinda ne kadar toy oldugumu; universitenin bana "analitik dusunce yapisi, merak, ve modelleme" disinda yazilim konusunda "olmasi gerektigi kadar" sey katmadigini anladim.
Kendimi gelistirmem gerekiyordu. Bunu yapmanin cok kolay bir sey olmadigini, emek ve alinteri gerektirdigini, okulda aldigim egitimin bir sadece bir baslangic oldugunu, bilgiye ve ogrenmeye ac degilsem bulundugum sektorun yanlis oldugunu bana hatirlatan ilk patronum sevgili Ozan (Akiman) abiye ne kadar tesekkur etsem azdir. Onun sayesinde tum hayatim degisti. Herkesin kariyerlerin baslangicinda bir Ozan abiye rast gelmelerini dilerim.
...
Yanlis anlasilmak istemem, Turkce icerigin cogalmasini ve bilim dilinin Turkce olmasini en cok isteyenlerden biriyim.
Bununla birlikte, "arkadaslar C# ile login form kodu ariyorum, kopyalayip yapistiracagim" konusmalarinin yogunlukta oldugu, ve sektoru seneler gerisinden takip eden forumlarimizdan ve sosyal aglarimizdan yararlanan hickimsenin kendini gelistiremeyecegini, sadece kendi kapali kafesi icinde kendi kendine "yazilimcilik" oynamaya devam edecegini belirtmek isterim.
Benim inancim ve su ana kadarki bilisim hayatimda takip ettigim sey sudur:
" O kadar iyi olmalisiniz ki, kimse sizi reddedecek luksu kendinde bulamasin. "
Bu erege ulasmak icin her gun ve her gece durmaksizin, araliksiz calisiyorum. Eger gecenin dordunde kitap yazacak motivasyonu kendimde bulabiliyorsam, bunun nedeni yukaridaki hedefime henuz ulasamadigimi bildigimdendir.
Kim ne derse desin, talep icin yeterli arz yok.
Linkteki tartismada Herkes "maas, maas" diyor ama kimse rakamdan konusmamis. Soyle bir aralik vereyim:
Turkiye'de deneyim sahibi (bazilari "senior" der) asagidaki siraladigim ozelliklere sahip bir yazilimcinin Istanbul piyasasinda almasi gerektigi maas bugunun parasiyla aylik "net" 4500TL ile 9000TL arasindadir (2012 rakamlari) (bu araligin alt ve ust limitleri arasindaki ucurumun bu kadar ucuk olmasi, apayri bir tartisma konusu -- ayni aralik Silikon Vadisi standartlarinda yillik $120,000 - $150,000 arasi "brut"tur -- bu rakamlari gordukten sonra yazilimci hakettigi maasi aliyor mu, almiyor mu siz kendiniz degerlendirin).
Ayriyetten, eger aldiginiz maas bu araligin disindaysa, ve asagidaki ozelliklere sahipseniz, rahatlikla bu standartlari saglayan bir sirketle cok kisa surede anlasabilirsiniz, kendinizi kullandirmayin!
Gelelim standartara; yani ne yapmali Turk yazilimcisii kendini gelistirmek icin, ya da "kalifiye" bir Turk yazilimcisinin ozellikleri neler olmali:
"Su makalenin Turkcesi yok mu?" sorusunu soran herkesin su anki varolan sartlarda calismaya devam etmelerinin kacinilmaz oldugunu dusunuyorum.
Sirf bu yuzden, cok tartisilmasi ve farkli mecralarda elestirilmemle birlikte JSTanbul 20102 sunumumun slatylarinin Ingilizce olmasini ve herkesin anlamasi icin sunumu Turkce yapmami gayet dogru biliyorum.
JavaScript de dahil herhangi bir dili "ogrenebilmek" icin Ingilizce, luks degil, bir gerekliliktir.
Turk yazilimcisi cok iyi duzeyde (konusma, dinleme, ve yazma olarak) Ingilizce bilmeli. Oyle ki gerektiginde gerektiginde sektorde cok iyi bilinen, yabanci yazilimcilarla konusup, yazisip, fikir alisverisinde bulunsun.
Merak etmeyin Ryan Dahl, John Resig, Andy Budd, Douglas Crockford, ya da Christian Heilmann da sizin bizim gibi kanli canli insanlar. (Bu isimlerin birkaciyla kahve icmisligim var; ondan biliyorum ;) ) Usulune uygun bir sekilde bir seyler sordugunuzda size en kisa zamanda yanit donmek icin can atiyorlar.
Dil bilirseniz, surekli degisen gundemi takip eder, herkese acik videolari ve konferanslari izler, tuketebileceginizden daha fazla kaynaga erisirsiniz. Dil bilmezseniz, apisir kalirsiniz.
Ingilizce dunyanin en kolay dili. Gunde bir saatini duzenli Ingilizce ogrenmeye ayiran bir kisi, uc yilda kitap yazacak, ya da konferans verecek duzeyde Ingilizce sahibi olur.
Dil bilmenin bir artisi da, yabanci diliniz sayesinde pek cok e-posta grubuna, tartisma grubuna ve foruma katilabilir ve buralarda "katkida bulunabilirsiniz. "Katki" kismina asagida daha detayli deginecegim.
Bagnazlik, batil inanclilik ve kalip yargilar sadece din'de degil, bilimde ve yazilimda da olur.
Eger size sunulani sorgulamadan pesinen kabul ediyor, surekli "neden" diye sormuyorsaniz. Dogrulugundan emin oldugunuz seylerin bile bir gun degisebilecegi bilinciyle her an her seyi sorgulamiyorsaniz, uzgunum, yanlis sektorde calisiyorsunuz.
Iyi bir yazilimci "her an" ogrendigi her seyi paylasmak icin can atiyor olmali. Eger bir blogunuz, bir hobi projeniz, bir github hesabini yoksa; aktif olarak yazilim toplulugu icin bir seyler uretmiyorsaniz; baskalarinin yazdigi ozgur kaynakli kodlari inceleyip gerektiginde oneri/yorum ve iyilestirme ve duzeltmelerinizi paylasmiyorsaniz, olmasi gereken noktada degilsiniz demektir.
San Francisco'da neredeyse her gun bir yazilimci toplulugu, bulusmasi, semineri, hackhathon'u varken Turkiye'de neden bu tarz olusumlarin "senede bir gun" oldugunu, ve birkac gonullu universite bilisim kulubu ogrencisinin guc bela duzenledigi etkinliklerle sinirli kaldigimizi iki kere, uc kere dusunmemiz lazim.
PHP Seminerleri, Ruby on Rails bulusmasi, Node.JS etkinliklerini duzenleme gorevi "devletin" degil, yazilimci toplulugunundur.
Verimli olmak, ve deger katmak icin orgutlenemiyorsak; bunun da nedenlerine egilmeliyiz.
...
Turkiye'deki yukaridaki kalifikasyonlara sahip yazilimci sayisinin "kimin kim oldugunu bildigi" ufak bir topluluktan oteye gitmedigi dusuncesindeyim.
Sahsen halen bu kaliteye tam anlamiyla eristigimi dusunmuyorum ve nefes aldigim her bos vakitta bu kaliteye ulasmak icin caba gosteriyorum. "Keske" topluluga daha cok katkida bulunabilsem, "keske" daha fazla makale yazabilsem diyorum. Surekli artan bir "ogrenmem/okumam/izlemem/katilmam gerekenler" listesi var. Tarayicimdaki yer imlerinin yedegini aldigimda 4MB'lik bir html dosyasi olusuyour.
Ve herkes bu yaklasimda olursa, Turk yazilim sektorunun hakettigi yerlere gelecegine, calisma sartlarindaki ve arz-talepteki dengesizligin kalkacagina inaniyorum.
Bu soruna (acil olmasa da) bir cozum olmasi adina, yukarida yazdiklarimin tamamini bir cumle ile ozetlemek gerekirse:
"Egitim gerek-sart; bununla birlikte, egitim yeter-sart degil."
Eger topluluk olarak aldigimiz egitimle kendimizi gelistirecek egilimde olmazsak, Caglar'in onerdigi gibi disaridan kalifiye personel devsirmeye; ve elimizdeki kaliteli beyinleri de yurt disina goc ettirtmeye devam ederiz.
bitsizi de burda: http://o2js.com/interview-questions/ ;)