Człowiek jest istotą która często ma jakiś cel do którego dąży. Jest to też często pokazane w dziełach literackich. Jednak i w owych dziełach i poza nimi na metaforycznej drodze do tego celu są przeszkody.
Te przeszkody różnią się mocno w zależności od tego jakiej natury jest cel. Gdy ten cel jest zależny od innych, ci inni często są najwiękrzym źródłem owych przeszkód. A good example is in "Lalka", where the main character aims to gain the love of a szlachcianki. Ta szlachcianka jednak odrzuca jego zaloty które są dla niego przeszkodzą. Ignorując problemy moralne wychodzące z takiego traktowania innego człowieka przez Wokulskiego, nie udało się mu te przeszkody pokonać. Mimo prób, we które wchodziły kupienie kamienicy oraz doroszki oraz srebr, nie udało mu się. Ta postawa, a także koniec powieści opisujących jego losy, przypomina wcześniejszą powieść, z innym młodym mężczyzną zmagającym się z bezlitosnym Erosem. Werteryzm, od ów bochatera - Wertera, często jest elementem postaci które trafione strzałą z łuku tego bożka, gdy ten zachowuje drugą strzałę na plecach.
Niektórzy bochaterowie zmagają się nie z równymi, mniej lub więcej, sobie, lecz z siłami wyższymi, czy to Jehowy, który znanny jest też jako Bóg, czy losu, który w antyku nazywany był fatum. Tutaj człowiek, mimo starań, rzadko wychodzi zwycięsko. Przykładem bochatera, a raczej bochaterki która z owymi siłami wyszszymi odbywa metaforyczną walkę jest Antygona. Fatum jej narzucone odziedziczyła od ojca, który poddał się dobrowolnej banicji gdy poznał jak łatwo był niczym lutnia dla zwinnych palców staruszek plecących nicie fatum. Dla Antygony Fatum było jednak jak kowadło, gdzie młot włożony w rękę kowala przez tą samą siłę. Kreon, jako ten metaforyczny kowal, nie mógł zrobić niczego oprócz tego co robił najlepiej: Udeżać młotem w kowadło. Rozkaz by zostawić ciało jednego z braci Antygony na powietrzu, bez talona w ustach, to ów młot, Antygona nie mogła uniknąć udeżeń, będąc utrzymana w miejscu przez prawa boskie. W wielu religiach, takrze w wierzeniach greckich, wierzono w obowiązek pochowania zmarłych. Antyczni mieszkańcy wysp greckich wieżyli że zmarły który nie otrzyma odpowiedniego pochówku, nie otrzyma podróży przez rzekę Styks, za którą opłatą był pojedyńczy talon, który zmarły przechowywał pod językiem. Te wierzenia mogły mieć swe źródło we chorobach zaczynających się we ciałach zmarłych.
Przeszkody na drodze do celu mają swe źródło w różnych siłach, lecz są elementarną częścią osiągania tego celu. Odyseja jest znana z ów przeszkód, a Herkules nie osiągnąby swej sławy gdyby nie jego dwanaście prac, nawet gdyby mimo to wstąpił na Olimp.