Hoi allen,
Ik ben eventjes precies kwijt wie ik nou precies wat heb geupdate vandaag. Dus daarom nog een keertje vanaf het begin, zodat iedereen die op de hoogte wil blijven weer bij is.
Het begon (denk ik) tijdens Roskilde. Ik had daar een beetje last van mijn maag, maar op zich niets waar ik me zorgen over maakte. Vast gewoon omdat ik druk was, en dat soort dingen.
Daarna was een kort weekje voordat Judith naar AUS ging, die extra kort werd, door de autopech die we hadden, en dat deze sufferd daarna zijn portemonnee kwijt was geraakt. Daarna naar Vlieland, druk, druk, druk, en gelijk door naar Welcome to the Village.
Op de eerste dag daar voelde ik me al niet lekker, maar had dat weer afgedaan als festival-drukte en ongeregeldheid. Op de tweede (zater) dag ging het eigenlijk mis: Mijn ontbijt viel verkeerd, en die kwam er gelijk uit. Ook had ik diarree. Wederom afgedaan als niet belangrijk, en die dag gewoon rustig gedaan: Proberen goed te eten, alleen water drinken (en geen bier!). 's Avonds op tijd naar bed, en dan zou het wel weer goed komen.
Echter, ik werd toen 's nachts om drie uur wakker, omdat ik naar het toilet moest, maar dat heb ik niet meer gehaald: Ik kwam weer bij 'face down' in het gras. Ik was toen ook behoorlijk ge-desorienteerd. Nadat Allard en Caryn wakker waren en de EHBO er bij hebben gehaald, hebben zij even later ook een ambulance laten komen.
De broeders van de ambulance hadden geconcludeerd dat ik een buikgriepje had, en dat dat gecombineerd met de drukte van de aflopen weken en de uitdroging door de diarree voor die flauwtes zorgde. Advies: Morgen naar huis, Imodium en ORS en dan trekt het wel bij.
De volgende morgen overwoog ik nog even om zelf naar huis te rijden, maar toen ik weer vlak ging, heeft Lodewijk me naar huis gebracht. Onderweg medicijnen gekocht, en dat leek allemaal best een beetje te werken.
Maandagochtend was ik echter nog slap als een vaatdoek, en voelde me ook echt niet goed. Thuis gebleven, en onder lichte dwang ingeschreven bij een huisarts in de buurt. Dinsdag bleek het niet beter te gaan, dus toch maar gelijk een afspraak gemaakt bij de huisarts.
Woensdag-morgen was ik (met de tram!) naar de huisarts gegaan, maar ik moest daar één trapje op naar de receptie. En, bovenaan de trap ben ik gelijk weer tegen de vlakte gegaan. Ik was wel lekker snel aan de beurt! :-)
De huisarts heeft me toen nog flink doorgemeten, en aan de hand van mijn verhaal en zijn observaties vermoedde hij dat ik een maagbloeding heb of heb gehad. Hop, door naar de EHBO van het Westeinde ziekenhuis.
Daar aangekomen ging het vrij snel. Vastgesteld dat ik waarschijnlijk met de diarree 2,5 bloed ben kwijtgeraakt, en de bloed-waardes waren daarom veel te laag. Ze vonden het eigenlijk een klein wondertje dat ik uberhaupt nog kon staan. Ik ben gelijk aan vocht-infusen gelegd, en ze wilden een endoscopie doen, om te kijken waar het mis zat. Bij de endoscopie-zonder-verdoving werd snel duidelijk wat er mis is: bloeding in de twaalfvingerige darm. Ze hebben er "clips" op gezet, en me volgespoten met medicijnen.
(terzijde: Mocht je denken "dat klinkt best leuk, een endoscopie!", laat me je dan vertellen dat het verre van dat is!)
Nu lig ik op een kamer in het Westeinde. Er zitten nu twee zakken bloed, en een zak plasma in, en er moeten er nog twee. Ze weten nog niet direct waar de bloeding vandaan kwam: Ibuprofen, Bacterie/infectie, teveel bier, teveel stress, of een combinatie van deze zaken.
Ik voel me nu echt gelijk een heel stuk beter, trouwens! Hopelijk zitten die twee zakken er snel in, en mag ik morgen naar huis. Pa en Ma zijn kleren en mijn laptop en de charger voor mijn telefoon komen brengen, dus je ziet waar de prio's liggen. Voorlopig moet ik nuchter blijven, en mag niets eten, en niets drinken. :-/
Morgen zal ik een update doen, als ik weet waar ik aan toe ben!
Update (donderdag 21-7): Sinds vanmorgen mag ik weer drinken en (licht verteerbaar eten. Vanmiddag - in de namiddag - mocht ik weer naar huis. Na de endoscopie en het aanvullen van bloed, plasma en ijzer-oplossing voelde ik me zo goed, dat ik maar 1 nachtje hoefde te blijven in het ziekenhuis. Volgende week maandag en dinsdag weer terug voor resp. bloedprikken en een afspraak met de arts. Als het goed is kan de arts me dan meer vertellen over hoe en wat, en wat de consequenties van deze perikelen zijn.
Update (dinsdag 26-7): Ik ben net bij de maagarts geweest, voor een "slotgesprekje". In het kort: ze zijn tevreden en ik hoef niet meer terug te komen.
Toen ik binnenkwam op woensdag was mijn bloed HB-waarde 3.0, waar 8,5 normaal is. De arts vertelde dat hij wel eens iemand met 2.5 gezien heeft, maar dat is toch echt wel het minimum waarbij je bij bewustzijn kunt blijven. Thanks, doc! Mijn HB-waarde is nu 6.0, en de rest herstelt zich vanzelf de komende weken.
Voorlopig moet ik uit voorzorg die Nexium de komende zes weken blijven slikken, en geen alcohol drinken. Op Itgwo mag ik weer bier van de dokter. (Met daarbij de gebruikelijke kanttekeningen dat ik vooral niet gelijk 15 bier moet drinken, maar dat is natuurlijk logisch) Ibuprofen kan ik maar beter helemaal nooit meer nemen.
Over de oorzaak kon hij niet veel zinnigs vertellen. Het was in ieder geval geen bacterie/infectie, dus ik moet maar gewoon een beetje beter op mezelf passen.
Toen ik vertelde dat ik me eigenlijk direct na de endoscopie en het zetten van de clamps beter voelde, moest de arts een beetje lachen: "Haha, dat is gewoon omdat we je hadden volgespoten met adrenaline!"
Die clamps zijn slechts zo groot als nietjes, en die verdwijnen vanzelf. Ik hoef wat hem betreft niet meer terug te komen, als ik maar netjes mijn kuur afmaak.