Najprostszą metodą stworzenia obiektu jest skorzystanie z konstruktora niejawnego np. za pomocą instrukcji:
Car auto = new Car();
Jeśli w klasie mamy określona z odpowiednim modyfikatorem dostępu, możemy również od razu zainicjować pola. Przykładowy kod:
Car auto = new Car() { marka ="Ford", rokProdukcji=2014 };
Konstruktory używamy, aby stworzyć obiekty. Jest to specjalna metoda, której nazwa pokrywa się z nazwą klasy. Składania jest następująca:
modyfikator słowoKluczowe NazwaKlasy()
{
//instrukcje
}
modyfikator słowoKluczowe NazwaKlasy(typParametru parametr, ...)
{
//instrukcje
}
Klasa nie musi posiadać konstruktora. Modyfikator, słowo kluczowe lub parametry są jedynie opcją. Jednak określenie parametru wpływa na sposób tworzenia obiektu. Np. jeśli mamy w klasie konstruktor tylko z jednym parametrem, to nie możemy tworzyć obiektu konstruktorem domyślnym (bez parametru). Dlatego często korzystamy z tzw. przeciążenia konstruktorów.
class Class
{
public Class()
{
}
public Class(string param1)
{
}
public Class(string param1, string param2)
{
}
}
Uwaga! Dobrą praktyką jest umieszczanie minimalnej instrukcji w konstruktorze. Pod kątem kompilacji poprawnie możemy tu dodać również inne metody, jednak powinniśmy rozdzielić zadania dla poszczególnych metod.