Priapeia according to https://github.com/lascivaroma/priapeia/blob/master/data/phi1103/phi001/phi1103.phi001.lascivaroma-lat1.xml and LASLA PIE lemmatizer

input.txt

    
    
         
                
ENDPOEM

                     Carminis incompti lusus lecture procaces,
                      conueniens Latio pone supercilium.
                     non soror hoc habitat Phoebi, non uesta sacello,
                      nec quae de patrio uertice nata dea est,
                     sed ruber hortorum custos, membrosior aequo,
                      qui tectum nullis uestibus inguen habet.
                     aut igitur tunicam parti praetende tegendae,
                      aut quibus hanc oculis aspicis, ista lege.
                

                
ENDPOEM

                     Ludens haec ego teste te, Priape,
                     horto carmina digna, non libello,
                     scripsi non nimium laboriose.
                     nec Musas tamen, ut solent poetae,
                     ad non uirgineum locum uocaui.
                     nam sensus mihi corque defuisset
                     castas, Pierium chorum, sorores
                     auso ducere mentulam ad Priapi.
                     ergo quidquid id est, quod otiosus
                     templi parietibus tui notaui,
                     in partem accipias bonam, rogamus.
                

                
ENDPOEM

                     Obscure poteram tibi dicere: 'da mihi, quod tu
                      des licet assidue, nil tamen inde perit.
                     da mihi, quod cupies frustra dare forsitan olim,
                      cum tenet obsessas inuida barba genas,
                     quodque Ioui dederat, qui raptus ab alite sacra
                      miscet amatori pocula grata suo,
                     quod uirgo prima cupido dat nocte marito,
                      dum timet alterius uulnus inepta loci.'
                     simplicius multo est 'da pedicare' Latine
                      dicere: quid faciam? crassa Minerua mea est.
                

                
ENDPOEM

                    
                     Obscenas rigido deo tabellas,
                     dicans ex Elephantidos libellis,
                     dat donum Lalage rogatque, temptes,
                     si pictas opus edat ad figuras.
                

                
ENDPOEM

                     Quam puero legem fertur dixisse Priapus,
                      uersibus haec infra scripta duobus erit:
                     'quod meus hortus habet, sumas impune licebit,
                      si dederis nobis, quod tuus hortus habet'.
                

                
ENDPOEM

                     Qui sum ligneus, ut uides, Priapus
                     et falx lignea ligneusque penis,
                     prendam te tamen et tenebo prensum
                     totamque hanc sine fraude, quantacumque est,
                     tormento citharaque tensiorem
                     ad costam tibi septimam recondam.
                

                
ENDPOEM

                     Cum loquor, una mihi peccatur littera; nam te
                     pe-dicopedico semper blaesaque lingua mihi est.
                

                
ENDPOEM

                     Matronae procul hinc abite castae:
                     turpe est uos legere impudica uerba. —
                     non assis faciunt euntque recta:
                     nimirum sapiunt uidentque magnam
                     matronae quoque mentulam libenter.
                

                
ENDPOEM

                     Cur obscena mihi pars sit sine ueste, requiris:
                      quaere, tegat nullus cur sua tela deus.
                     fulmen habet mundi dominus, tenet illud aperte;
                      nec datur aequoreo fuscina tecta deo.
                     nec Mauors illum, per quem ualet, occulit ensem,
                      nec latet in tepido Palladis hasta sinu.
                     num pudet auratas Phoebum portare sagittas?
                      clamne solet pharetram ferre Diana suam?
                     num tegit Alcides nodosae robora clauae?
                      sub tunica uirgam num deus ales habet?
                     quis Bacchum gracili uestem praetendere thyrso,
                      quis te celata cum face uidit, Amor?
                     nec mihi sit crimen, quod mentula semper aperta est:
                      hoc mihi si telum desit, inermis ero.
                

                
ENDPOEM

                     Insulsissima quid puella rides?
                     non me Praxiteles Scopasue fecit,
                     non sum Phidiaca manu politus;
                     sed lignum rude uillicus dolauit,
                     et dixit mihi: 'tu Priapus esto'.
                     spectas me tamen et subinde rides:
                     nimirum tibi salsa res uidetur
                     adstans inguinibus columna nostris.
                

                
ENDPOEM

                     Ne prendare, caue. prenso nec fuste nocebo,
                      saeua nec incurua uulnera falce dabo:
                     traiectus conto sic extendere pedali,
                      ut culum rugam non habuisse putes.
                

                
ENDPOEM

                     Quaedam haud iuniorannosior Hectoris parente,
                     Cumaeae soror, ut puto, Sibyllae,
                     aequalis tibi, quam domum reuertens
                     Theseus repperit in rogo iacentem,
                     infirmo solet huc gradu uenire
                     rugosasque manus ad astra tollens,
                     ne desit sibi, mentulam rogare.
                     hesterna quoque nocte dum precatur,
                     dentem de tribus excreauit unum.
                     'tolle' inquam 'procul ac iube latere
                     scissa sub tunica stolaque russa,
                     ut semper solet, et timere lucem,
                     qui tanto patet indecens hiatu,
                     barbato macer eminente naso,
                     ut credas Epicuron oscitari'.
                

                
ENDPOEM

                     Percidere puer, moneo: futuere puella:
                      barbatum furem tertia poena manet.
                

                
ENDPOEM

                     Huc huc, quisquis es, in dei salacis
                     deuerti graue ne puta sacellum.
                     et si nocte fuit puella tecum,
                     hac re quod metuas adire, non est.
                     istud caelitibus datur seueris:
                     nos uappae sumus et pusilla culti
                     ruris numina, nos pudore pulso
                     stamus sub Ioue coleis apertis.
                     ergo, quoi libetquilibet, huc licebit intret
                     nigra fornicis oblitus fauilla.
                

                
ENDPOEM

                     Commisso mihi non satis modestas
                     quicumque attulerit manus agello,
                     is me sentiet esse non spadonem.
                     dicat forsitan haec sibi ipse: 'nemo
                     hic inter frutices loco remoto
                     percisum sciet esse me', sed errat:
                     magnis testibus ista res agetur.
                

                
ENDPOEM

                     Qualibus Hippomenes rapuit Schoeneida pomis,
                      qualibus Hesperidum nobilis hortus erat,
                     qualia credibile est spatiantem rure paterno
                      NausicaenNausicam pleno saepe tulisse sinu,
                     quale fuit malum quod littera pinxit Aconti,
                      qua cupido lecta pacta puella uiro est:
                     Talia cuncta pius dominus florentis agelli
                      imposuit mensae, nude Priape, tuae.
                

                
ENDPOEM

                     Quid mecum tibi, circitor moleste?
                     ad me quid prohibes uenire furem?
                     accedat, sine: laxior redibit.
                

                
ENDPOEM

                     Commoditas haec est in nostro maxima pene,
                      laxa quod esse mihi femina nulla potest.
                

                
ENDPOEM

                     Si quando Telethusa circulatrix,
                     quae clunem tunica tegente nulla
                     Aestu altius altiusque motat,
                     crisabit tibi fluctuante lumbo:
                     haec sic non modo te, Priape, possit,
                     priuignum quoque sed mouere Phaedrae.
                

                
ENDPOEM

                     Fulmina sub Ioue sunt, Neptuni fuscina telum,
                      ense potens Mars est, hasta, Minerua, tua est,
                     suttilibus Liber committit praelia thyrsis,
                      fertur Apollinea missa sagitta manu,
                     Herculis armata est inuicta dextera claua:
                      at me terribilem mentula tenta facit.
                

                
ENDPOEM

                     Copia me seruet: tu suffragare rogatus
                      indicio nec me prode, Priape, tuo,
                     quaeque tibi posui tamquam uernacula poma,
                      de sacra nulli dixeris esse uia.
                

                
ENDPOEM

                     Femina si furtum faciet mihi uirue puerue,
                      haec cunnum, caput hic praebeat, ille nates.
                

                
ENDPOEM

                     Quicumque hic uiolam rosamue carpet
                     furtiuumue olus aut inempta poma,
                     defectus pueroque feminaque
                     hac tentigine, quam uidetis in me,
                     rumpatur, precor, usque mentulaque
                     nequicquam sibi pulset umbilicum.
                

                
ENDPOEM

                     Hic me custodem fecundi uillicus horti
                      mandati curam iussit habere loci.
                     fur habeas poenam, licet indignere 'feram'que
                      'propter olus' dicas 'hoc ego?' 'propter olus'.
                

                
ENDPOEM

                     Hoc sceptrum, quod ubi arbore est recisum,
                     nulla iam poterit uirere fronde,
                     sceptrum, quod pathicae petunt puellae,
                     quod quidam cupiunt tenere reges,
                     cui dant oscula nobiles cinaedi,
                     intra uiscera furis ibit usque
                     ad pubem capulumque coleorum.
                

                
ENDPOEM

                     Porro — nam quis erit modus? — Quirites,
                     aut praecidite seminale membrum,
                     quod totis mihi noctibus fatigant
                     uicinae sine fine prurientes
                     uernis passeribus salaciores,
                     aut rumpar, nec habebitis Priapum.
                     ipsi cernitis, ecfututus ut sim
                     confectusque macerque pallidusque,
                     qui quondam ruber et calens solebam
                     fures caedere quamlibet ualentes.
                     defecit latus et periculosam
                     cum tussi miser expuo saliuam.
                

                
ENDPOEM

                     Deliciae populi, magno notissima circo
                      Quintia, uibratas docta mouere nates,
                     cymbala cum crotalis, pruriginis arma, Priapo
                      ponit et adducta tympana pulsa manu.
                     pro quibus, ut semper placeat spectantibus, orat,
                      tentaque ad exemplum sit sua turba dei.
                

                
ENDPOEM

                     Tu, qui non bene cogitas et aegre
                     carpendo tibi temperas ab horto,
                     pedicabere fascino pedali.
                     quod si tam grauis et molesta poena
                     non profecerit, altiora tangam.
                

                
ENDPOEM

                     Obscenis, peream, Priape, si non
                     uti me pudet inprobisque probris.
                     sed cum tu posito deus pudore
                     ostendas mihi coleos patentes,
                     cum cunno mihi mentula est uocanda.
                

                
ENDPOEM

                     'Falce minax et parte tui maiore, Priape,
                      ad fontem, quaeso, dic mihi qua sit iter.'
                     uade per has uites, quarum si carpseris uuam,
                      cur aliter sumas, hospes, habebis aquam.
                
                
ENDPOEM

                     Donec proterua nil mei manu carpes,
                     licebit ipsa sis pudicior Vesta.
                     sin, haec mei te uentris arma laxabunt,
                     exire ut ipse de tuo queas culo.
                
                
                
ENDPOEM

                     Uuis aridior puella passis,
                     buxo pallidior nouaque cera,
                     collatas sibi quae suisque membris
                     formicas facit altiles uideri,
                     cuius uiscera non aperta Tuscus
                     per pellem poterit uidere aruspex,
                     quae suco caret estque pura pumex,
                     (Nemo uiderit hanc ut expuentem,
                     quam pro sanguine puluerem scobemque
                     in uenis medici putant habere,
                     ad me nocte solet uenire et affert
                     pallorem maciemque larualem.
                     ductor ferreus insulariusque
                     lanternae uideor fricare cornu.
                
                
                
ENDPOEM

                     Naidas antiqui Dryadasque habuere Priapi,
                      et quo tenta dei uena subiret, erat.
                     nunc adeo nihil est, adeo mea plena libido est,
                      ut Nymphas omnis interiisse putem.
                     turpe quidem factu, sed ne tentigine rumpar,
                      falce mihi posita fiet amica manus.
                

                
ENDPOEM

                     Cum sacrum fieret deo salaci,
                     conducta est pretio puella paruo
                     communis satis omnibus futura,
                     quae quot nocte uiros peregit una,
                     tot uerpas tibi dedicat salignas.
                

                
ENDPOEM

                     Pedicabere, fur, semel; sed idem
                     si praedatus eris bis, irrumabo.
                     et si tertia furta molieris,
                     ut poenam patiare et hanc et illam,
                     pedicaberis irrumaberisque.
                
                
                
ENDPOEM

                     Notas habemus quisque corporis formas:
                     Phoebus comosus, Hercules lacertosus,
                     trahit figuram uirginis tener Bacchus,
                     Minerua rauo lumine est, Venus paeto,
                     Frontem caprinos Arcadas uides Faunos,
                     habet decentes nuntius deum plantas,
                     tutela Lemni dispares mouet gressus,
                     intonsa semper Aesculapio barba est,
                     nemo est feroci pectorosior Marte:
                     quod si quis inter hos locus mihi restat,
                     deus Priapo mentulatior non est.
                

                
ENDPOEM

                     Cur pictum memori sit in tabella
                     membrum, quaeritis, unde procreamur?
                     cum penis mihi forte laesus esset
                     chirurgique manum miser timerem,
                     dis me legitimis nimisque magnis,
                     ut Phoebo puta filioque Phoebi,
                     Curandam dare mentulam uerebar.
                     huic dixi: 'fer opem, Priape, parti,
                     cuius tu, pater, ipse pars uideris,
                     qua salua sine sectione facta
                     ponetur tibi picta, quam leuaris,
                     par uel consimilisque concolorque.'
                     promisit fore mentulamque mouit
                     pro nutu deus et rogata fecit.
                
                
                
ENDPOEM

                     Simpliciter tibi me, quodcumque est, dicere oportet,
                      natura est quoniam semper aperta mihi:
                     pedicare uolo, tu uis decerpere poma;
                      quod peto, si dederis, quod petis, accipies.
                
                
                
ENDPOEM

                     Forma Mercurius potest placere,
                     forma conspiciendus est Apollo,
                     formosus quoque pingitur Lyaeus,
                     formosissimus omnium est Cupido.
                     me pulcra fateor carere forma,
                     uerum mentula luculenta nostra est:
                     hanc mauult sibi quam deos priores,
                     si qua est non fatui puella cunni.
                

                
ENDPOEM

                     Nota Suburanas inter Telethusa puellas,
                      quae, puta, de quaestu libera facta suo est,
                     cingit inaurata penem tibi, sancte, corona:
                      hunc pathicae summi numinis instar habent.
                
                
                
ENDPOEM

                     Quisquis uenerit huc, poeta fiat
                     et uersus mihi dedicet iocosos.
                     qui non fecerit, inter eruditos
                     ficosissimus ambulet poetas.
                
                
                
ENDPOEM

                     Laetus Aristagoras natis bene uilicus uuis
                      de cera pacili dat tibi poma, deus.
                     at tu sacrati contentus imagine pomi
                      fac ueros fructus ille, Priape, ferat.
                
                
                
ENDPOEM

                     uelle quid hanc dicas, quamuis sim ligneus, adstans,
                      oscula dat medio si qua puella mihi?
                     augure non opus est: 'in me' (mihi credite), dicit
                      'Utatur ueris ueribus hasta rudis'.
                

                
ENDPOEM

                     Nolite omnia, quae loquor, putare
                     per lusum mihi per iocumque dici.
                     deprensos ego ter quaterque fures
                     omnes, ne dubitetis, irrumabo.
                
                
                
ENDPOEM

                     Cum quendam rigidus deus uideret
                     feruenti caput ustulare ferro,
                     ut Maurae similis foret puellae,
                     'heus' inquit 'tibi dicimus, cinaede,
                     uras te licet usque torqueasque,
                     num tandem prior es puella, quaeso,
                     quod sunt, mentula quos habet, capilli?'
                
                
                
ENDPOEM

                     O non candidior puella Mauro,
                     sed morbosior omnibus cinaedis,
                     Pygmaeo breuior gruem timenti,
                     ursis asperior pilosiorque,
                     Medis laxior Indicisue bracis,
                     mandes huic licet, ut libet, te inire.
                     nam quamuis uidear satis paratus,
                     erucarum opus est decem maniplis,
                     fossas inguinis ut teram dolemque
                     cunni uermiculos scaturrientis.
                

                
ENDPOEM

                     Quicumque uestrum, qui uenitis ad cenam,
                     libare nullos sustinet mihi uersus,
                     illius uxor aut amica riualem
                     lasciuiendo languidum, precor, reddat,
                     et ipse longa nocte dormiat solus
                     libidinosis incitatus erucis.
                
                
                
ENDPOEM

                     Quod partem madidam mei uidetis,
                     per quam significor Priapus esse,
                     non ros est, mihi crede, nec pruina,
                     sed quod sponte sua solet remitti,
                     cum mens est pathicae memor puellae.
                

                
ENDPOEM

                     Tu, quicumque uides circa tectoria nostra
                      non nimium casti carmina plena ioci,
                     uersibus obscenis offendi desine: non est
                      mentula subducti nostra supercilii.
                
                
                
ENDPOEM

                     Quaedam, si placet hoc tibi, Priape,
                     fucosissima me puella ludit
                     et nec dat mihi nec negat daturam,
                     causas inuenit usque differendi.
                     quae si contigerit fruenda nobis,
                     totam cum paribus, Priape, nostris
                     cingemus tibi mentulam coronis.
                
                
                
ENDPOEM

                     Quid hoc negoti est quaue suspicer causa
                     uenire in hortum plurimos meum fures,
                     cum, quisquis in nos incidit, luat poenas
                     et usque curuos excauetur ad lumbos?
                     non ficus hic est praeferenda uicinae
                     uuaeque, quales flaua legit Arete,
                     non mala truncis adserenda Picenis
                     pirumue, tanto quod periculo captes,
                     magisque cera luteum noua prunum
                     sorbumue uentres lubricos moraturum.
                     praesigne rami nec mei ferunt morum
                     nucemue longam, quae uocatur Albana,
                     amygdalumue flore purpurae fulgens.
                     non brassicarum ferre glorior caules
                     betasue, quantas hortus educat nullus,
                     crescensue semper in suum caput porrum.
                     nec seminosas ad cucurbitas quemquam
                     ad ocimumue cucumeresque humi fusos
                     uenire credo, sessilesue lactucas
                     acresque cepas aliumque furatum,
                     nec ut salaces nocte tollat erucas
                     mentamque olentem cum salubribus rutis.
                     quae cuncta quamuis nostro habemus in saepto,
                     non pauciora proximi ferunt horti.
                     quibus relictis in mihi laboratum
                     locum uenitis, improbissimi fures:
                     nimirum apertam conuolatis ad poenam,
                     et uos et ipsum, quod minamur, inuitat.
                

                
ENDPOEM

                     Heus tu, non bene qui manum rapacem
                     mandato mihi contines ab horto,
                     iam primum stator hic libidinosus
                     alternis et eundo et exeundo
                     porta te faciet patentiorem.
                     accedent duo, qui latus tuentur,
                     pulchre pensilibus peculiati;
                     qui cum te male foderint iacentem,
                     ad partes ueniet salax asellus
                     et nil deterius mutuniatus.
                     quare, qui sapiet, malus cauebit,
                     cum tantum sciat esse mentularum.
                
                
                
ENDPOEM

                     Contentus modico Bacchus solet esse racemo,
                      cum capiant alti uix cita musta lacus,
                     magnaque fecundis cum messibus area desit,
                      in Cereris crines una corona datur.
                     tu quoque, diue minor, maiorum exempla secutus,
                      quamuis pauca damus, consule poma boni.
                

                
ENDPOEM

                     CD si scribas temonemque insuper addas,
                      qui medium uult te scindere, pictus erit.
                
                
                
ENDPOEM

                     Credere quis possit? falcem quoque - turpe fateri -
                      de digitis fures subripuere meis.
                     nec mouet amissi tam me iactura pudorque,
                      quam praebent iustos altera tela metus:
                     quae si perdidero, patria mutabor, et olim
                      ille tuus ciuis, Lampsace, Gallus ero.
                
                
                
ENDPOEM

                     Derides quoque, fur, et impudicum
                     ostendis digitum mihi minanti?
                     eheu me miserum, quod ista lignum est,
                     quae me terribilem facit uideri.
                     mandabo domino tamen salaci,
                     ut pro me uelit irrumare fures.
                

                
ENDPOEM

                     Cornix et caries uetusque bustum,
                     turba putida facta saeculorum,
                     quae forsan potuisset esse nutrix
                     Tithoni Priamique Nestorisque,
                     illis ni pueris anus fuisset,
                     ne desim sibi, me rogat, fututor.
                     quid si nunc roget, ut puella fiat?
                     
                        
                            si nummos tamen haec habet, puella est.
                        
                    
                

                
ENDPOEM

                     Quicumque nostram fur fefellerit curam,
                     
                        effeminato inane prurita lumbo
                        
                    
                     quaeque hic proterua carpserit manu poma
                     puella, nullum reperiat fututorem.
                

                
ENDPOEM

                     Praedictum tibi ne negare possis:
                     si fur ueneris, inpudicus exis.
                

                
ENDPOEM

                     Si quot habes uersus, tot haberes poma, Priape,
                      esses antiquo ditior Alcinoo.
                
                
                
ENDPOEM

                     Quid frustra quereris, colone, mecum,
                     quod quondam bene fructuosa malus
                     autumnis sterilis duobus adstem?
                     non me praegrauat, ut putas, senectus,
                     nec sum grandine uerberata dura,
                     nec gemmas modo germine exeuntes
                     seri frigoris ustulauit aura,
                     nec uenti pluuiaeue siccitasue,
                     quod de se quererer, malum dederunt;
                     non sturnus mihi graculusue raptor
                     aut cornix anus aut aquosus anser
                     aut coruus nocuit siticulosus:
                     sed quod carmina pessimi poetae
                     ramis sustineo laboriosis.
                
                
                
ENDPOEM

                     Securi dormite, canes: custodiet hortum
                      cum sibi dilecta Sirius Erigone.
                

                
ENDPOEM

                     Parum est quod, hic ut fiximus semel sedem,
                     agente terra per caniculam rimas
                     siticulosam sustinemus aestatem;
                     parum, quod imos perfluunt sinus imbres
                     et in capillos grandines cadunt nostros
                     rigetque dura barba uincta crystallo;
                     parum, quod acta sub laboribus luce
                     parem diebus peruigil traho noctem.
                     huc adde, quod me fuste de rudi uilem
                     manus sine arte rusticae dolauerunt,
                     interque cunctos ultimum deos numen
                     cucurbitarum ligneus uocor custos.
                     accedit istis impudentiae signum,
                     libidinoso tenta pyramis neruo.
                     ad hoc puella — paene nomen adieci —
                     solet uenire cum suo fututore,
                     quae tot figuras, quot Philaenis enarrat,
                     
                        Commenta bis
                    , pruriginosa discedit.
                

                
ENDPOEM

                     Quidam mollior anseris medulla
                     furatum uenit huc amore poenae:
                     furetur licet usque, non uidebo.
                

                
ENDPOEM

                     Hic tibi qui rostro crescentia lilia morsit,
                      caeditur e tepida uictima porcus hara:
                     ne tamen exanimum facias pecus omne, Priape,
                      horti sit, facias, ianua clausa tui.
                
                
                
ENDPOEM

                     Tu, quae ne uideas notam uirilem,
                     hinc auerteris, ut decet pudicam:
                     nimirum, nisi quod times uideri,
                     intra uiscera habere concupiscis.
                
                
                
ENDPOEM

                     Penelopes primam Didonis prima sequatur
                      et primam Cadmi syllaba prima Remi,
                     quodque fit ex illis, tu mi deprensus in horto,
                      fur, dabis: hac poena culpa luenda tua est.
                
                
                
ENDPOEM

                     Rusticus indocte si quid dixisse uidebor,
                      da ueniam: libros non lego, poma lego.
                     sed rudis hic dominum totiens audire legentem
                      cogor Homeriacas edidicique notas.
                     ille uocat, quod nos psolen, Ψολόεντα κεραυνόν,
                      et quod nos culum, κουλεόν ille uocat.
                     Μερδαλέον certe si res non munda uocatur,
                      et pediconum mentula merdalea est.
                     Qui, nisi Taenario placuisset Troica cunno
                      mentula, quod caneret, non habuisset opus.
                     mentula Tantalidae bene si non mota fuisset,
                      nil, senior Chryses quod quereretur, erat.
                     haec eadem socium tenera spoliauit amica,
                      quaeque erat Aeacidae, maluit esse suam.
                     ille Pelethroniam cecinit miserabile carmen
                      ad citharam, cithara tensior ipse sua.
                     nobilis hinc nata nempe incipit Ilias ira:
                    
                      principium sacri carminis  fuit.
                     altera materia est error fallentis Ulixei;
                      si uerum quaeras, hunc quoque mouit amor.
                     hic legitur radix, de qua flos aureus exit,
                    
                      quam cum μῶλυ uocat, mentula μῶλυ fuit.
                     hic legimus Circen Atlantiademque Calypson
                      grandia Dulichii uasa petisse uiri.
                     huius et Alcinoi mirata est filia membrum
                      frondenti ramo uix potuisse tegi.
                     ad uetulam tamen ille suam properabat, et omnis
                      mens erat in cunno, Penelopea, tuo:
                     quae sic casta manes, ut iam conuiuia uisas
                      utque fututorum sit tua plena domus.
                     e quibus ut scires quicumque ualentior esset,
                      haec es ad arrectos uerba locuta procos:
                     'nemo meo melius neruum tendebat Ulixe,
                    
                      siue illi laterum siue erat artis opus.
                     qui quoniam periit, uos nunc intendite, quemquem
                      esse uirum sciero, uir sit ut ille meus.'
                     hac ego, Penelope, potui tibi lege placere,
                      illo sed nondum tempore natus eram.
                
                
                
ENDPOEM

                     Cum fici tibi suauitas subibit
                     et iam porrigere huc manum libebit,
                     ad me respice, fur, et aestimato,
                     quot pondo est tibi mentulam cacandum.
                
                
                
ENDPOEM

                     Illusit mihi pauper inquilinus:
                     cum ferctum dederat molamque tusam,
                     quorum partibus abditis in ignem,
                     sacro protinus hinc abit peracto.
                     uicini canis huc subinde uenit
                     nidorem, puto, persecuta fumi,
                     quae libamine mentulae comeso
                     tota nocte mihi litat rigendo.
                     at uos amplius hoc loco cauete
                     quicquam ponere, ne famelicarum
                     ad me turba uelit canum uenire,
                     ne dum me colitis meumque numen,
                     custodes habeatis irrumatos.
                
                
                
ENDPOEM

                     Si commissa meae carpes pomaria curae,
                      dulcia qui doleam perdere, doctus eris.
                
                
                
ENDPOEM

                     Tutelam pomarii, diligens Priape, facito:
                     rubricato furibus minare mutinio.
                     Quod mouear, non est, quia, si furaberis ipse
                      grandia mala, tibi brachia macra dabo.
                

                
ENDPOEM

                     Obliquis quid me, pathicae, spectatis ocellis?
                      non stat in inguinibus mentula tenta meis.
                     quae tamen exanimis nunc est et inutile lignum,
                      utilis haec, aram si dederitis, erit.
                

                
ENDPOEM

                     Per medios ibit pueros mediasque puellas
                      mentula, barbatis non nisi summa petet.
                

                
ENDPOEM

                     Dodone tibi, Iuppiter, sacrata est,
                     Iunoni Samos et Mycena ditis,
                     undae Taenaros aequorumque regi;
                     Pallas Cecropias tuetur arces,
                     Delphos Pythius, orbis umbilicum,
                     Creten Delia Cynthiosque colles,
                     Faunus Maenalon Arcadumque siluas;
                     tutela Rhodos est beata Solis,
                     Gades Herculis umidumque Tibur;
                     Cyllene celeri deo niuosa,
                     tardo gratior aestuosa Lemnos;
                     Hennaeae Cererem nurus frequentant,
                     raptam Cyzicos ostreosa diuam,
                     formosam uenerem Gnidos Paphosque;
                     
                     
                     Quod sim iam senior meumque canis
                     Cum barba caput albicet capillis:
                     Deprensos ego perforare possum
                     Tithonum Priamumque Nestoremque.
                
                
                
ENDPOEM

                     Inmanem stomachum mihi cietis,
                     qui densam facitis subinde saepem
                     et fures prohibetis huc adire.
                     hoc est laedere, dum iuuatis; hoc est
                     non admittere ad aucupem uolucres.
                     obstructa est uia, nec licet iacenti
                     iactura natis expiare culpam.
                     ergo qui prius usque et usque et usque
                     furum scindere podices solebam,
                     per noctes aliquot diesque cesso.
                     poenas do quoque, quot satis superque est,
                     in semenque abeo salaxque quondam
                     nunc uitam perago - quis hoc putaret? -
                     ut clusus citharoedus abstinacem.
                     at uos, ne peream situ senili,
                     quaeso, desinite esse diligentes
                     neue inponite fibulam Priapo.
                

                
ENDPOEM

                     At di deaeque dentibus tuis escam
                     negent, amicae cunnilinge uicinae,
                     per quem puella fortis ante nec mendax
                     et quae solebat inpigro celer passu
                     ad nos uenire, nunc misella landicae
                     uix posse iurat ambulare prae fossis.
                

                
ENDPOEM

                     Priape, quod sis fascino grauis tento,
                     quod exprobrauit hoc tibi suo uersu
                     poeta noster, erubescere hoc noli:
                     non es poeta fascinosior nostro.
                

                
ENDPOEM

                     At non longa benest, at non bene mentula crassa
                      et quam si tractes, crescere posse putes?
                     me miserum, cupidas fallit mensura puellas:
                      non habet haec aliquid mentula maius ero.
                     utilior Tydeus qui, si quid credis Homero,
                      ingenio pugnax, corpore paruus erat.
                     
                     sed potuit damno nobis nouitasque pudorque
                      esse, repellendus saepius iste mihi.
                     Dum uiuis, sperare decet: tu, rustice custos,
                      huc ades et neruis, tente Priape, faue.
                

                
ENDPOEM

                     
                     Quid hoc noui est? Quid ira nuntiat deum?
                     Silente nocte candidus mihi puer
                     tepente cum iaceret abditus sinu,
                     uenus fuit quieta, nec uiriliter
                     iners senile penis extulit caput.
                     Placet, Priape, qui sub arboris coma
                     soles, sacrum reuincte pampino caput,
                     ruber sedere cum rubente fascino?
                     At, o Triphalle, saepe floribus nouis
                     tuas sine arte deligauimus comas,
                     abegimusque uoce saepe, cum tibi
                     senexue coruus impigerue graculus
                     sacrum feriret ore corneo caput.
                     uale nefande destitutor inguinum,
                     uale Priape: debeo tibi nihil.
                     Iacebis inter arua pallidus situ,
                     canisque saeua susque ligneo tibi
                     lutosus affricabit oblitum latus.
                     At o sceleste penis, o meum malum,
                     graui piaque lege noxiam lues.
                     Licet querare, nec tibi tener puer
                     patebit ullus, imminente qui toro
                     iuuante uerset arte mobilem natem,
                     puella nec iocosa te leui manu
                     fouebit apprimetue lucidum femur.
                     Bidens amica Romluli senis memor
                     paratur, inter atra cuius inguina
                     latet iacente pantice abditus specus,
                     uagaque pelle tectus annuo gelu
                     araneosus obsidet forem situs.
                     Tibi haec paratur, ut tuum ter aut quater
                     uoret profunda fossa lubricum caput.
                     Licebit aeger angue lentior cubes,
                     tereris usque, donec (a miser! miser!)
                     triplexque quadruplexque compleas specum.
                     Superbia ista proderit nihil, simul
                     uagum sonante merseris caput luto.
                     Quid est, iners? Pigetne lentitudinis?
                     Licebit hoc inultus auferas semel,
                     sed ille cum redibit aureus puer,
                     simul sonante senseris iter pede,
                     rigente neruos excubet libidine,
                     et inquietus inguina arrigat tumor,
                     neque incitare cesset usque dum mihi
                     uenus iocosa molle ruperit latus.
                

            
    

results.tsv